„umfallen“: intransitives Verb umfallenintransitives Verb | geçişsiz fiil v/i <unregelmäßig | kuraldışıirr; -ge-; sein | geçmiş zaman „sein“ fiiliyles.> Tüm çevirilere genel bakış (Daha fazla ayrıntı için çeviriye tıklayın/dokunun) yere düşmek, devrilmek, çökmek, yıkılmak yere düşmek, devrilmek umfallen umfallen çökmek, yıkılmak umfallen (≈ zusammenbrechen) umfallen (≈ zusammenbrechen) Örnekler zum Umfallen müde yorgunluktan yıkılacak halde zum Umfallen müde