aufspringen
intransitives Verb | verbe intransitif v/i <irregulär, unregelmäßig | irrégulierirr; Hilfsverb “sein” | verbe auxiliaire «sein»s.>Tüm çevirilere genel bakış
(Daha fazla ayrıntı için çeviriye tıklayın/dokunun)
  -    aufspringen (≈ hochspringen)
-   bondiraufspringenaufspringen
Örnekler
 -     vor Freude (Dativ | datifdat) aufspringen
-    die Zuhörer sprangen begeistert von ihren Plätzen aufles auditeurs enthousiastes bondirent de leurs placesdie Zuhörer sprangen begeistert von ihren Plätzen auf
Örnekler
 -     auf etwas (Akkusativ | accusatifakk) aufspringen
-    auf eine Straßenbahn aufspringenauf eine Straßenbahn aufspringen
-   s’ouvrir (brusquement)aufspringen Türaufspringen Tür
-   sauteraufspringen Deckelaufspringen Deckel
-   s’ouvriraufspringen Knospen, Blüten gehobener Sprachgebrauch, Schriftsprache | style soutenugehaufspringen Knospen, Blüten gehobener Sprachgebrauch, Schriftsprache | style soutenugeh
-   (se) gerceraufspringen Haut, Lippenaufspringen Haut, Lippen
-   rebondiraufspringen Ballaufspringen Ball
