schnackeln
[ˈʃnakəln]intransitives Verb | verbe intransitif v/i <-(e)le; Hilfsverb “haben” | verbe auxiliaire «haben»h.> umgangssprachlich | familierumg regionalTüm çevirilere genel bakış
(Daha fazla ayrıntı için çeviriye tıklayın/dokunun)
schnackeln
[ˈʃnakəln]unpersönliches Verb | verbe impersonnel v/unpers <-(e)le; Hilfsverb “haben” | verbe auxiliaire «haben»h.> umgangssprachlich | familierumgTüm çevirilere genel bakış
(Daha fazla ayrıntı için çeviriye tıklayın/dokunun)
Örnekler
- bei ihr hat es geschnackelt sie hat es begriffen umgangssprachlich | familierumgelle a pigé (enfin)
-