„bröckeln“: intransitives Verb bröckelnintransitives Verb | geçişsiz fiil v/i <sein | geçmiş zaman „sein“ fiiliyles.> Tüm çevirilere genel bakış (Daha fazla ayrıntı için çeviriye tıklayın/dokunun) ufalanmak ufalanmak bröckeln (≈ zerfallen) bröckeln (≈ zerfallen) Örnekler das Gestein bröckelt kaya ufalanıyor das Gestein bröckelt der Putz bröckelt von der Wand (≈ sich ablösen) duvarın sıvası dökülüyor der Putz bröckelt von der Wand (≈ sich ablösen) „bröckeln“: transitives Verb bröckelntransitives Verb | geçişli fiil v/t <haben | geçmiş zaman „haben“ fiiliyleh.> Tüm çevirilere genel bakış (Daha fazla ayrıntı için çeviriye tıklayın/dokunun) suyuna ekmek doğramak Örnekler Brot in die Soße bröckeln suyuna ekmek doğramak (-in) Brot in die Soße bröckeln