entweichen
intransitives Verb | intransitive verb v/i <irregulär, unregelmäßig | irregularirr, kein ge-; sein>Tüm çevirilere genel bakış
(Daha fazla ayrıntı için çeviriye tıklayın/dokunun)
entweichen
Neutrum | neuter n <Entweichens>Tüm çevirilere genel bakış
(Daha fazla ayrıntı için çeviriye tıklayın/dokunun)
- Entweichen → bkz „Entweichung“Entweichen → bkz „Entweichung“