„zufallen“: intransitives Verb zufallenintransitives Verb | geçişsiz fiil v/i <unregelmäßig | kuraldışıirr; -ge-; sein | geçmiş zaman „sein“ fiiliyles.> Tüm çevirilere genel bakış (Daha fazla ayrıntı için çeviriye tıklayın/dokunun) çarpıp kapanmak Başka örnek... çarpıp kapanmak zufallen Türund so weiter | ve saire etc zufallen Türund so weiter | ve saire etc Örnekler mir fallen die Augen zu gözlerim kapanıyor mir fallen die Augen zu Örnekler jemandem zufallen jemandem | biri(si)nebiri(si)ne kısmet olmak jemandem zufallen ihm fällt alles nur so zu ne istese (kendiliğinden) oluyor ihm fällt alles nur so zu